Alislaam.com – اردو हिन्दी ગુજરાતી
عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: رغم أنف رجل ذكرت عنده فلم يصل علي، ورغم أنف رجل دخل عليه رمضان ثم انسلخ قبل أن يغفر له، ورغم أنف رجل أدرك عنده أبواه الكبر فلم يدخلاه الجنة قال عبد الرحمن: وأظنه قال: أو أحدهما. (سنن الترمذي، الرقم: 3545)
હઝરત અબુ હુરૈરાની સત્તા પર, અલ્લાહ તેમનાથી ખુશ થઈ શકે છે, અલ્લાહના મેસેન્જર, ભગવાન તેમને આશીર્વાદ આપે અને તેમને શાંતિ આપે, કહ્યું: તે માણસનો નાશ કરો, જેની આગળ મારા નામનો ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યો હતો, છતાં તેણે મને આશીર્વાદ આપ્યો ન હતો. નાશ પામ્યો તે માણસ જેણે રમઝાનનો આશીર્વાદિત મહિનો મળ્યો, છતાં તે પસાર થઈ ગયો, તેને માફ કરવામાં આવે તે પહેલાં (એટલે કે તેણે રમઝાન મહિનાની બાકી રકમ ચૂકવી ન હતી). નાશ પામ્યો તે માણસ, જેના માતા-પિતા અથવા તેમાંથી કોઈ એક વૃદ્ધાવસ્થાને પહોંચી જાય, છતાં (તેમની સેવા ન કરવાને કારણે) તે તેના માટે જન્નતમાં પ્રવેશવાનું સાધન નથી બની શકતા.
દુરૂદ શરીફ પઢવાવાળા માટે ખુશખબરી
હઝરત મોહમ્મદ બિન માલિક (રહ.) ફરમાવે છે:
હું બગદાદ ગયો,જેથી કરીને કે કારી અબુ બકર બિન મુજાહિદ (રહ.)ની પાસે કંઈક પઢું. અમારા લોકોની એક જમાઅત તેમની ખિદમતમાં હાજર થઈ અને કિરાઅત થઈ રહી હતી એટલામાં એક બડે મિયાં તેમની મજલિસમાં આવ્યા જેમનાં માથા પર ઘણુજ જુનો ઈમામો હતો, એક જુનો કુર્તો હતો, એક જુની જેવી ચાદર હતી. અબુબકર તેમને જોઈને ઊભા થઈ ગયા અને તેમને પોતાની જગ્યા પર બેસાડ્યા અને એમને તેમનાં ઘરવાળાઓની હાલ-ચાલ પૂછ્યા.
તે બડે મિયાંએ કહ્યુ રાત્રે મારે ત્યાં એક છોકરો પૈદા થયો, ઘરવાળાઓએ મારા પાસે ઘી અને મઘની ફરમાઈશ કરી. શૈખ અબુ બકર (રહ.) કહે છે કે હું એમનો હાલ સાંભળીને ઘણો દુખી થયો અને તે દુખની હાલતમાં મારી આંખ લાગી ગઈ તો મેં સપનામાં નબીએ કરીમ (સલ્લલ્લાહુ અલયહિ વસલ્લમ)ની ઝિયારત કરી.
હુઝૂરે અકદસ (સલ્લલ્લલાહુ અલયહિ વસલ્લમે) ઈરશાદ ફરમાવ્યુ આટલા દુખી કેમ છો, અલી બિન ઈસા વઝીરની પાસે જાવો અને તેમને મારા તરફથી સલામ કેજો અને આ અલામત(નિશાની) બતાવજો કે તુ દરેક જુમ્આની રાત્રે ત્યાં સુઘી નથી સુતો જ્યાં સુઘી મારા પર એક હઝાર વાર દુરૂદ ન પઢી લે. અને આ જુમ્આની રાત્રે તુએ(વઝીરે) સાત સો વખત પઢ્યુ હતુ કે તારી પાસે બાદશાહનો માણસ બોલાવવા આવી ગયો તો ત્યાંથી ચાલી ગયો અને ત્યાંથી આવવા બાદ તુએ(વઝીરે) તે સંખ્યાને પૂરી કરી. આ અલામત(નિશાની) બતાવવા બાદ તેને કેહજો કે આ નવજાતનાં વાલિદને સો દીનાર(અશરફીયો) આપી દે, જેથી કરીને કે તેવણ પોતાની જરૂરતોમાં ખર્ચ કરી લે.
કારી અબુ બકર ઉઠ્યા અને તે બડે મિયાં નવજાતનાં વાલિદની સાથે લીઘા અને બન્નેવ જણાં વઝીરની પાસે પહોંચ્યા. કારી અબુ બકરે વઝીરને કહ્યુ આ બડે મિયાં ને હુઝૂર (સલ્લલ્લાહુ અલયહિ વસલ્લમે) તમારી પાસે મોકલ્યા છે. વઝીરે ઊભો થઈ ગયો અને તેમને પોતાની જગ્યા પર બેસાડ્યા અને તેમને કિસ્સો પૂછ્યો.
શૈખ અબુ બકરે આખો કિસ્સો સાંભળ્યો જેનાંથી વઝીરને અત્યંત ખુશી થઈ અને પોતાનાં ગુલામને હુકમ કર્યો કે એક તોડો કાઢીને લાવો (તોડો હિમયાની થૈલી જેમાં દસ હઝાર જેટલા પૈસા હોય છે) તેમાંથી સો દીનાર તે નવજાતનાં વાલિદને આપી દો. ત્યાર બાદ સો હજી કાઢ્યા, જેથી કરીને કે શૈખ અબુ બકરને આપી દે, શૈખે તે લેવાથી મનાઈ કરી દીઘી.
વઝીરે જીદ કરી કે તે લઈ લે. એટલા માટે કે આ તે બશારતનાં કારણથી છે જે આપે મને આ વાકિયાનાં સંબંઘથી સંભળાવી. એટલા માટે કે આ વાકિઓ એક હઝાર દુરૂદ વાળો એક રાઝ છે જેને હું અને અલ્લાહ તઆલાનાં વગર કોઈ નથી જાણતુ. પછી સો દીનાર હજી વધારે કાઢ્યા અને આ કહ્યુુ કે આ તે ખુશખબરીનાં બદલામાં છે કે તમે મને બશારત સંભળાવી કે નબીએ કરીમ (સલ્લલ્લાહુ અલયહિ વસલ્લમ) ને મારા દુરૂદ શરીફ પઢવાની ખબર છે. અને પછા સો અશરફીયાં હજી વધારે કાઢી અને આ કહ્યુ કે આ તે મેહનતનાં બદલામાં છે જે તમને અહીંયા સુઘી આવવામાં થઈ.
એવીજ રીતે સો અશરફીયાઓ કાઢતા રહ્યા, અહિંયા સુઘી કે એક હઝાર અશરફીયો કાઢી, પણ તેવણે (શૈખ અબુ બકર) આ કહીને ના કહી દીઘુ કે અમે આ મિકદાર(સંખ્યા) એટલે સો દીનારથી વધારે નહી લેશુ જેનો હુઝૂર (સલ્લલ્લાહુ અલયહિ વસલ્લમે) હુકમ ફરમાવ્યો. (ફઝાઈલે દુરૂદ, પેજ નં-૧૭૩)
يَا رَبِّ صَلِّ وَسَلِّم دَائِمًا أَبَدًا عَلَى حَبِيبِكَ خَيرِ الخَلْقِ كُلِّهِمِ
