ફઝાઇલે-આમાલ – ૧૦

દુસરા બાબ: અલ્લાહ જલ્લ જલાલુહૂ વ ‘અમ્મ નવાલુહૂ કા ખૌફ ઔર ડર

દીનકે સાથ ઇસ જાંફિશાનીકે (જાન છિડકનેકે) બાવુજૂદ, જીસકે કિસ્સે અભી ગુઝરે ઔર દીનકે લિએ અપની જાન-માલ, આબરૂ સબ કુછ ફના કર દેને કે બાદ જિસકા નમૂના અભી આપ દેખ ચુકે હૈં, અલ્લાહ જલ્લ શાનુહૂ કા ખૌફ ઔર ડર, જીસ કદર ઈન હઝરાત (રદ઼િય અલ્લાહુ અન્હુમ) મેં પાયા જાતા થા, અલ્લાહ કરે કે ઈસ્કા કુછ હિસ્સા હમ જૈસે સિયાહકારો કો ભી નસીબ હો જાએ. મિસાલ કે તૌર પર ઈસકે ભી ચંદ કિસ્સે લિખે જાતે હૈં.

આંધી કે વક્ત હુઝૂર સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વ-સલ્લમ કા તરીકા

હઝરત આઈશા રદ઼િય અલ્લાહુ અન્હા ફરમાતી હૈં કે જબ અબર (બાદલ), આંધી વગૈરહ હોતી થી તો હુઝૂર સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વ-સલ્લમ કે ચેહરા-એ-અનવર પર ઈસ્કા અસર ઝાહિર હોતા થા ઓર ચેહરે કા રંગ ફીકા પડ જાતા થા. ઔર ખૌફ કી વજહ સે કભી અંદર તશરીફ લે જાતે. કભી બાહર તશરીફ લાતે ઔર યહ દુઆ પઢતે રેહતે:

اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ أَسْئَلُكَ خَيْرَهَا وَخَيْرَ مَا فِيْهَا وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهْ وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا فِيْهَا وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهْ

યા અલ્લાહ ! ઈસ હવા કી ભલાઈ ચાહતા હૂં ઔર જો ઈસ હવા મેં હો, બારિશ વગૈરહ ઉસકી ભલાઈ ચાહતા હૂં ઔર જિસ ગરઝ સે યહ ભેજી ગઈ, ઉસકી ભલાઈ ચાહતા હૂં. યા અલ્લાહ! મૈં ઈસ હવાકી બુરાઈ સે પનાહ માગતા હૂં ઔર જો ચીઝ ઇસમેં હૈં ઔર જીસ ગરઝ સે યહ ભેજી ગઈ, ઉસકી બુરાઈ સે પનાહ માગતા હૂં.

ઔર જબ બારિશ શુરુ હો જાતી તો ચેહરે પર ખુશી કે આસાર (નિશાનિયાં) શુરુ હોતે. મૈંને અર્ઝ કિયા: યા રસૂલુલ્લાહ ! (સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વ-સલ્લમ) સબ લોગ જબ અબર (બાદલ) દેખતે હૈં તો ખુશ હોતે હૈં કે બારિશકે આસાર માલૂમ હુએ મગર આપ પર એક ગિરાની (ભારીપન) મહસૂસ હોતી હૈ.

હુઝૂર સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વ-સલ્લમ ને ફરમાયા કે આઈશા ! (રદ઼િય અલ્લાહુ અન્હા) મુજે ઈસકા કયા ઈત્મીનાન હૈ કે ઈસમેં અઝાબ ન હો, કૌમે-આદ કો હવા કે સાથ હી અઝાબ દિયા ગયા, ઔર વો બાદલ કો દેખકર ખુશ હુએ થે કે ઇસ બાદલ સે હમારે લિએ પાની બરસાયા જાએગા હાલાંકે ઉસમેં અઝાબ થા. અલ્લાહ જલ્લ શાનુહૂ કા ઈરશાદ હૈ

અલ્લાહ જલ્લ શાનુહૂ કા ઈરશાદ હૈ:

فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ۚ بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ ۖ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ‎﴿٢٤﴾‏ تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَىٰ إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ ‎﴿٢٥﴾‏

ઉન લોગોં ને (યાની કોમે-આદ ને) જબ ઉસ બાદલ કો અપની વાદિયોં કે મુકાબિલ આતે દેખા તો કેહને લગે, યહ બાદલ તો હમ પર પાની બરસાને વાલા હૈ (ઇરશાદે-ખુદાવંદી હુઆ કે) બરસાને વાલા નહિં, બલ્કિ યહ વહી (અઝાબ હૈ) જિસકી તુમ જલ્દી મચાતે થે. (ઔર નબી અલૈહિસ્સલામ સે કેહતે થે કિ અગર તુ સચ્ચા હૈ તો હમ પર અઝાબ લા.) એક આંધી હૈ, જીસમેં દર્દનાક અઝાબ હૈ જો હર ચીઝ કો અપને રબ કે હુકમ સે બરબાદ કર દેગી, ચુનાંચે વો લોગ ઉસ આંધી કી વજહસે ઐસે તબાહ હો ગએ કે ઉનકે મકાનાત કે સિવા કુછ ન દિખલાઈ દેતા થા ઔર હમ મુજરિમોંકો (ગુનેગારોંકો) ઇસી તરહ સઝા દિયા કરતે હૈં.

ફાયદા: યહ અલ્લાહ કે ખૌફ કા હાલ ઉસી પાક ઝાતકા હૈ જીસ્કા સય્યિદુલ-અવ્વલીન વલ-આખિરીન (અગલોં-પિછલોં કે સરદાર) હોના ખુદ ઉસીકે ઈર્શાદસે સબકો માલૂમ હૈ.

ખુદ કલામે-પાકમેં યહ ઈર્શાદ હૈ કે અલ્લાહ તઆલા ઐસા ન કરેંગે કે ઉનમેં આપકે હોતે હએ ઉનકો અઝાબ દેં.

ઇસ વાદા-એ-ખુદાવંદી કે બાવજૂદ ફિર હુઝૂરે-અકરમ સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વ-સલ્લમ કે ખૌફે-ઇલાહી કા યહ હાલ થા કે અબર (બાદલ,મેઘ) ઔર આંધી કો દેખકર પહલી કૌમોં કે અઝાબ યાદ આ જાતે થે.

ઈસીકે સાથે એક નઝર અપને હાલ પર ભી કરના હૈ કે હમ લોગ હર વક્ત ગુનાહોંમેં મુબ્તલા (પડે) રહતે હૈં ઔર ઝલઝલોં ઓર દુસરી કિસમ કે અઝાબોં કો દેખકર બજાએ ઈસ સે મુતઅસ્સિર હોને કે (અસર લેને કે), તૌબા, અસ્તગ્ફાર, નમાઝ વગૈરહ મેં મશગૂલ હોને કે, દૂસરી કિસમ-કિસમ કી લગવ (બેકાર) તહકીકાત (રિસર્ચ, ખબર કાઢને) મેં પડ જાતે હૈં.