કિસ્સા હઝરત અનસ બિન નઝ્ર (રઝી.) કી શહાદત કા
હુઝરત અનસ બિન નઝર (રઝી.) એક સહાબી થે, જો બદ્રકી લડાઈમેં શરીક નહીં હો સકે થે. ઉનકો ઈસ ચીઝકા રંજ થા ઈસ પર અપને નફસકો મલામત કરતે થે કે ઈસ્લામકી પેહલી અઝીમુશ્શાન લડાઈ ઔર તુ ઉસમેં શરીક ન હો સકા.
ઉનકી તમન્ના થી કે કોઈ દૂસરી લડાઈ હો તો હોસલે પુરે કરું. ઇત્તેફાક સે ઉહુદ કી લડાઈ પૈશ આ ગઈ જીસમેં યે બડી બહાદુરી એાર દિલેરીસે શરીક હુએ.
ઉહુદ કી લડાઈમેં અવ્વલ અવ્વલ તો મુસલમાનોકો કામિયાબી હુઈ મગર આખિરમેં એક ગલતી કી વજહસે મુસલમાનોં કો શિકસ્ત હુઈ.
વોહ ગલતી યહ થી કે હુઝુર અકરમ (સલ.) ને કુછ આદમીઓ કો એક ખાસ જગહ મુકર્રર ફરમાયા થા કે તુમ લોગ જબ તક મૈં ન કહું ઈસ જગહસે ન હટના કે વહાંસે દુશમનકે હુમલા કરનેકા અંદેશા થા.
જબ મુસલમાનોં કો શુરુમેં ફતહ (જીત) હુઈ, તો કાફિરોકો ભાગતા હુવા દેખકર યહ લોગ ભી અપની અપની જગહસે યહ સમજ કર હટ ગએ કે અબ જંગ ખત્મ હો ચુકી. ઈસલિએ ભાગતે હુએ કાફિરોંકા પીછા કિયા જાએ ઔર ગનીમતકા માલ હાસિલ કિયા જાએ.
ઇસ જમાઅતકે સરદારને મના ભી કિયા કે હુઝૂર સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વસલ્લમ કી મુમાનઅત થી કે તુમ યહાં સે ન હટો. મગર ઈન લોગોને યહ સમજકર કે હુઝૂર સલ્લલ્લાહુ અલૈહી વસલ્લમકા ઈરશાદ સિર્ફ લડાઈકે વક્તકે વાસ્તે થા વહાં સે હટકર મૈદાનમેં પહોંચ ગએ.
ભાગતે હુએ કાફિરોને ઉસ જગહ કો ખાલી દેખકર ઉસ તરફસે આકર હમલા કર દીયા. મુસલમાન બેફિકર થે. ઇસ અચાનક બેખબરીકે હમલેસે મગલુબ હો ગએ. ઔર દોનોં તરફસે કાફિરોંકે બીચમેં આ ગએ. જીસ કી વજહ સે ઈધર ઉધર પરેશાન ભાગ રહે થે.
હઝરત અનસ (રદિ.) ને દેખા કે સામનેસે એક દુસરે સહાબી હઝરત સા’દ બીન મુઆઝ આ રહે હૈ, ઉનસે કહા કે અય સા’દ! કહાં જા રહે હો? ખુદાકી કસમ! જન્નતકી ખુશ્બૂ ઉહુદકે પહાડસે આ રહી હૈ.
યહ કેહકર તલવાર તો હાથમેં થી હી કાફિરો કે હુજૂમમેં ઘુસ ગએ. ઔર જબતક શહીદ નહીં હો ગએ વાપસ નહીં હુએ.
શહાદતકે બાદ ઉનકે બદનકો દેખા ગયા તો છલની હો ગયા થા. અસ્સીસે ઝિયાદહ ઝખમ તીર ઓર તલવાર કે બદન પર થે. ઉનકી બહેનને ઉંગ્લિયોંકે પોરોંસે ઉનકો પેહચાના.
ફાયદા: જો લોગ ઇખ્લાસ ઔર સચ્ચી તલબકે સાથ અલ્લાહકે કામમેં લગ જાતે હૈં ઈનકો દુનિયા હીમેં જન્નતકા મઝા આને લગતા હૈ, યહ હઝરત અનસ (રદિ.) ઝિંદગીહીમેં જન્નતકી ખુશ્બૂ સુંઘ રહે થે.
અગર ઈખ્લાસ આદમીમેં હો જાવે, તો દુનિયામેં ભી જન્નતકા મઝા આને લગતા હૈ. મૈં ને એક મોઅતબર (ભરોસેમંદ) શખ્સ સે જો હઝરત અકદસ મૌલાના શાહ અબ્દુર્રહીમ સાહબ રાયપૂરી (રહ.) કે મુખલિસ ખાદિમ હૈં, હઝરતકા મકુલા સુના હૈ કે “જન્નતકા મઝા આ રહા હૈ.” ફઝાઈલે રમઝાનમેં ઇસ કિસ્સેકો લિખ ચુકા હું. (ફઝાઇલે-આમાલ, હિકાયતે સહાબા, પેજ ૫-૬)